Karamanlı halk ozanı “Ozan Güldiken” olarak bilinen emekli gardiyan Durmuş Çetinkol vefat etti. Cenazesi yarın öğle namazına müteakiben yeni musalladan kaldırılacaktır
kgrthaber.com olarak merhuma Allah’tan rahmet, kederli ailesine ve yakınlarına başsağlığı dileriz.
Karamanlı şair Hikmet Elitaş sosyal medya hesabında yaptığı paylaşımda:
"Karaman'lı Halk Ozanı “Ozan Güldiken” olarak bilinen emekli gardiyan Durmuş Çetinkol vefat etti. Bir süredir rahatsız olan Güldiken diyabet tedavisi görmekteydi. Merhuma Allah’tan rahmet, yakınlarına ve sevenlerine başsağlığı dilerim. Cenazesi yarın öğle namazına müteakiben yeni musalladan kaldırılacaktır.
OZAN GÜLDİKEN, Durmuş Çetinkol Kimdir
Asıl adı Durmuş Çetinkol olan âşık, Karaman’ın Taşkale ilçesinde 10 Temmuz 1955’te dünyaya gelmiştir. Üç çocuklu bir ailenin en büyük ve tek erkek çocuğudur. Babası “Bohrucu” lakabıyla anılan Mehmet Bey, annesi “Çoruk” lakabıyla anılan Şehriban Hanım’dır. 1978 yılında Taşkale’nin Kızıllarağini köyünden Ümmühan Hanım’la evlenmiştir. İlkokulu kasabalarında okumuş, ortaokul ve liseyi dışarıdan bitirmiştir. 1997 yılında Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Sosyal Bilimler Bölümünden mezun olmuştur. Günümüzde infaz koruma memuru olarak adlandırılan gardiyanlık mesleğinden 2003 yılında emekli olmuştur. Türkiye’nin pek çok yerini dolaşmış, 2004’te hacca gitmiştir. Yurt içindeki âşıklar bayram ve şölenleriyle yarışmalara katılmış, dereceler almıştır. Yerel radyo ve televizyonlarda programlara katılmıştır.
Âşık Güldiken, küçük yaşlardan itibaren şiire merak salmıştır. İlk şiirleri okul gazetelerinde ve mahalli gazetelerde yayımlanmıştır. Abdurrahim Karakoç, Mahsuni Şerif, Abdülvahap Kocaman, Âşık Hacı Karakılçık, Âşık Arabi Demir ve Âşık İsa Oğuz gibi isimlerin tesirinde kalmıştır. Şiirleri incelendiğinde en çok 6+5=11’li heceyi kullandığı görülmektedir. Nazım birimi olarak daha çok dörtlük tercih etmekle birlikte ikilik ve beşlikten oluşan şiirleri de bulunmaktadır. Gelenekteki yarım, tam ve zengin kafiyeyi; redifi kullanmıştır. Bütün bir mısranın redif olduğu şiirleri vardır. Nazım şekli olarak daha çok koşma nazım şeklini kullanan âşık güzelleme, taşlama, nasihatname, destan ve muamma gibi türlerde şiirler yazmıştır.
Âşık Güldiken’in yazıya geçirilmiş 1000'i aşkın şiiri bulunmaktadır. Bu şiirlerinden bir kısmı oğlu Mehmet Çetinkol tarafından 2001’de hazırlanan “Karamanlı Âşıklardan Âşık Güldiken” adlı lisans teziyle 2017'de yayımlanan “Âşık Güldiken Karaman’dan Bir Ses” ve "Demir Çarık"adlı kitapta incelenmiştir. Ayrıca şiirleri çeşitli gazeteler ve dergilerde yayımlanmıştır. 1980'de katıldığı “Konya Âşıklar Bayramı”nda dereceye girmiştir.
Bade içtiğine dair bir ifade yoksa da rüya görmüştür. 1972 yılında geç saatlerde yattığı bir gece gördüğü rüyaya göre önce Taptuk Emre dergâhına götürülmüş, kendisine Yunus Emre’nin mezarı işaret edilmiştir. Daha sonra bir köye götürülür, bu köyde dolaştırılır ve kendisine bir kız gösterilir. Köyün ve kızın ismi verilir. Uyandığında terden sırılsıklamdır. Ancak âşık çeşitli sebeplerle köyün ve kızın ardına düşmez. Rüyasını “Aldım Geldim” adlı şiirinde anlatmaktadır. Köyün ismi bu şiirde geçmektedir. Âşık, ilk şiirlerinde soyadı olan “Çetinkol” mahlasını kullanmıştır. Güldiken mahlası kendisine Mestan Karabacak tarafından önerilmiştir. Ozan Güldiken , Mehmet, Mustafa, Ayşegül ve Hatice adlarında dört çocuk babası idi."
ifadelerine yer verdi.
