Her başarıya imza atan insanoğlu nedense insan olmayı bir türlü başaramamıştır! Başınıza ne kötülük gelirse insanlardan gelir. Girdiği her yerde eşitsizlik egemen olmuştur. Küçümsedikleri hayvanlar olmadan insanlar nedir ki? Bütün hayvanlar kaybolup giderse insanoğlu büyük bir ruh yalnızlığı içinde ölecektir. Hayvanlara ne olursa insanlara da aynısı olur.
Hayvanlarla insanları çok bağdaştırırım. Mesela çalışanlar asla takdir görmez. Çalışmayanlar ise hep baş köşededir. Zarafet timsali "kuğu" lüks mekanlarda havuzda sabahtan akşama kadar sefa yapar. . . Çalım ata ata yürüyen tavus kuşu da öyle, süslü kuyruğunu arada bir indirip kaldırır. Yedikleri önünde yemedikleri arkalarındadır. Hayat onlara güzel.
Ya zavallı eşek öyle midir? Sahibine saygıda hiç kusur etmez. En ağır yükleri taşır, üzerine bir de kamçı yer. Sesini bile çıkaramaz. Kırk yılda bir canı burnunda geldiğinde bir iki tekme atar o kadar.
İnsanlığa yıllardır hizmet eden bu bu sevimli, dünyadaki en güzel gözlere sahip hayvana hep hakaretedilir. "Aslan gibi çocuk" lafına sevinilir de "Eşek herifin biri" denilince üzüntü yaratır.
Nedendir bu hayvan ayrımı? Hayvansa hepsi hayvan! "Aslan" olursa iyi de "Ayı gibi" olursa kötü! Vahşilik ise ikisi de vahşi, hatta aslan en beteri. Karnı acıkmaya görsün sizi bile bir lokmada yutar.
"Koçum" denilince de sevinen tuhaf bir milletiz, sanırsınız ki koç koyunun erkeği değil de bilim adamı!
Gösteriş yapmak, ikiyüzlülük, kötülük vb. insanlara özgüdür. Siz hiç öbürlerinden büyük ve farklı leylek yuvası gördünüz mü? Sevmediği halde kuyruk sallayan, sevdiğine diş gösteren bir köpek?
Buna rağmen insanlara kurnaz ise tilki, kuvvetli ise ayı, korkaksa tavşan, kindarsa deve, uysal ise kuzu gibi etiketler yapıştırılmıştır.
Aslan aslan gibi davranır, asla maymunluk yapmaz. Maymun da maymun gibi yaşar, aslan gibi davranmaz. Kedi de kedi gibi. . . fareliğe soyunmaz.
Ama ya insan? her türlü değişimi insanda görebiliriz. Yeter ki menfaatleri olsun!
Sivrisinek gibi kan emiciler, yılan gibi sinsice sokanlar, kaz gibi düşünenler, timsah gibi bataklıkta yüzüp her türlü pisliği midesinde eritenler! Ya da en kötüsü, bukalemun gibi anında renk değiştirenler!
Vardır sizin de etrafınızda belki böyle insanlar. Gözlerinizi kapatıp bir düşünün. Ben iki dakika bile kapalı tutamadım gözlerimi. Kimler geldi kimler geçti bir bilseniz. iyi insanlara çıksın yolunuz. Kırmayan... İncitmeyen... Acıtmayan... İnsan gibi iyilere. . .
Son satırlarımı Mehmet Akif Ersoy'un bir dörtlüğü ile sonlandırmak istiyorum:
Aldanma insanların samimiyetine / Menfaatleri gelir her şeyden önce! / Vaat etmeseydi Allah cenneti / O'na bile etmezlerdi secde!
